bi lodos lazım şimdi bana…

Sanki bir telaş sarar ruhumu

Sadece benim mi?

Herkesi, her şeyi…

Kuşları

Bulutları

Güneşi

Rüzgarı

Ağaçları, dalları

Kedileri..

Anlarım yaklaşmaktadır fırtına…

Güneşim kaybolur önce

Sonra bütün renklerim;

En sevdiğim mavi gider ilk

Sonra yeşil

Ardından alı da moru da

Hepsi gider peş peşe bir tek o kalır; alaca gri…

Birazdan o çok sevdiğim çıka gelecektir güneyden

Kurşuni basacaktır her yeri..

Sakin bir yolda yürürken aheste

Hani sükunet sarmışken bedenimi

Adımlarım hızlanır aniden

Saçlarım feleğini şaşırır

Elim ayağıma dolaşır

Ruhum da telaşlanır, ona da n’oluyorsa artık

Anlarım gelmektedir fırtına…

Gülüşümü saklarım ruhumun en derininde

Savrulmasın diye bi yerlere…

Yaşla doludur rüzgarın ‘lodos’ gözleri

Birden sağanak vurur her yeri

Göz gözü görmez olur

Sislere karışır gece

Sular kaybolur gözlerimde…

Çok sevsem de istemem bazen; esmesin rüzgar

Yağmur ıslatır diye lepiska saçlarını; kıyamam..

Uçar gidersin ellerimden tutamam diye..

İstemem işte bazen; esmesin rüzgar

Sesini özlerim de o hengamede duyamam diye…

Ama ne de güzeldir şarkısı rüzgarın;

Özlerim her şeye rağmen zaman zaman

İçime işler bir anda o büyülü tiz sesi..

Önce inceden, sonra gümbür gümbür

Kasar kavurur yeri, göğü, seni, beni…

Lodos sabahları ne muhteşemdir;

İhtiyar balıkçı bi yudum alır çayından..

Hafiften esmeye başladı mı o

Usulca sokulur ağların yanına

Bi kaç kedi de dolanır ayaklarına

Yün beresi ha uçtu ha uçacak

Anlarım deli esecek fırtına…

O ne huzur dolu dinginliktir rüzgardan az öncesi

Lodos salıverir tüm hüznünü güne de

Elim “hoşça kal” der istemeden eline

‘Ayrılık’ sanki sokaklarda mapus olur o anda…

Dalgalar sakin sakin yanaşırken kıyıya

Birden dellenir sular

Neye uğradığını şaşırır rıhtımdaki martılar...

Kavuşmaz denilen yer gök sarılır birbirine

Anlarım yaklaşmaktadır fırtına…

Kediler ya onlar nereye kayboldular ki?

Ha sahi; balıkçının yamacındalardı az önce…

Saçların ahh o saçların

Vurgun yemiş gibidir lodos sabahlarında…

Bi şeyler var anlamadığım bu rüzgarda;

Sensizlik mi suratıma çarpan şamar gibi

Yoksa savrulan umutlarım mı?

Dilim lal olur

Gönlüm darda kalır; nefes nefese

Ne bu ‘deli’ telaş sokaklar; bi sakin

Elbet dinecek fırtına…

Gözlerim arar seni

Ama göremem..

Adımlarım yana yıkıla sanadır

Ama gelemem..

Sesinde şarkısı aşkın

Söyleyemem..

Anlarım ha koptu ha kopacak fırtına…

Karışsam lodosa gelsem yanına

Bi öpücük kondursam buğulu gözlerine

Sonra çekip gitsem yine onunla

“Gel” der misin bi daha bana?

Demesen de sen sağ ol iki gözüm; lodos var, gelirim yine…

Fırtınalar koparsa kopsun; ne gam

Dünya dönmüş dönmemiş; bana ne

Ben dönüyorum ya; zil zurna…

Ne güzel okumuştu Sezen;

“Bi lodos lazım şimdi bana

Bi kürek bi kayık

Zulada birkaç şişe yakut

Yer gök kırmızı…”

Ben de okurum; gönlümün şarkısını gözlerinde

İstemem kimseleri…