Çarıkçı Hulusi’den ABD’ye…

Annemin babası rahmetli büyükbabam, önceleri köyleri dolaşarak ÇARIK satarmış. Bu nedenle “Çarıkçı Hulusi” olarak tanınırdı.

Daha sonra, o zamanlar köylünün çok kullandığı Cizlaved lastikleri satmaya başlamış. İstanbul’daki toptancıya her gittiğinde, elindeki paraya göre mütevazı ölçülerde sipariş verir, sonra siparişlerini kendi elleriyle taşır, otobüsle İzmit’e oradan da Kandıra’ya dönermiş.

Hayli çileli bir iş.

Aradan belirli bir zaman geçmiş, yine bir gün elindeki para karşılığı sipariş vermiş. Siparişi hazırlandığında, karşısında gördüğü sandıkları görünce şaşırmış ve “bunlar benim siparişim olamaz” dediğinde, toptancı Musevi kişi; “Onlar senin malların. Ben onları kendim göndereceğim. Satabildiğini satar, sattığın kadarını ödersin. Satamadığın olursa iade edersin” demiş. Büyükbabam şaşkınlıkla “Neden?” diye sorduğunda aldığı yanıt şu olmuş; “Biz seni araştırdık, tanıdık ve sana güvendik, sen dürüst bir insansın. Senin daha çok kazanmanı istiyoruz. Sen kazanırsan biz de kazanmış olacağız” diye yanıtlamış adam.

Büyükbabam, inanmış, samimi ve tüm inanç vecibelerini eksiksiz yerine getiren bir Müslüman’dı. Bu olayı anlattıktan sonra, “Allah razı olsun o adamdan. Gayrı Müslüm idi ama dürüst ve iyi bir adamdı. O’nun sayesinde işimi geliştirdim. Öldüyse Allah rahmet eylesin” derdi.

Büyükbabanla ABD’nin ne ilişkisi var? Diyeceksiniz.

ABD, “ekonomik, bilimsel ve teknolojik” alanda gelişmiş ve dünyaya egemen olan bir siyasetin ülkesi olarak, özellikle 2. Dünya Savaşı’ndan bu yana dünya egemenliğini nasıl sürdürüyor?

Çünkü, ekonomik ve siyasal ilişki içinde olduğu ülkeleri, o ülkede siyaset yapanlardan daha iyi tanıyor!

Çünkü, o ülkelerdeki elçileri ve istihbarat örgütleriyle sürekli inceliyor, gözaltında tutuyor.

Örneğin; petrol kaynaklarına dolaylı ya da doğrudan el koyduğu Ortadoğu ülkelerini bu gücüyle parmağında oynatıyor!

Siyasetçilerini en ince ayrıntılarına kadar araştırıyor, zaaflarını öğreniyor! Sonra, kendi çıkarlarına en uygun olanlarla dolaylı-dolaysız, açık ya da üstü örtülü bir ilişki içinde oluyor!

İşine yarayacak olanları iktidarda tutuyor ve karşılığını alıyor!

Kendi çıkarlarına ters düşenleri ise siyasi ya da askeri yöntemlerle ortadan kaldırıyor!

Ülke çıkarlarını düşünen siyasetçilerin siyasal ömürleri uzun olmuyor!

ABD’de iki parti var. Aralarında belirli siyaset farklılıkları olsa da ABD’nin çıkarları her iki parti için de ÖNCELİKLİ siyasal tutumlar oluyor!

Obama döneminde Dışişleri Bakanı olan Hilary Clinton ülkemize geldiğinde, öncelikle Türkiye’deki “dinsel gruplar ve etnik farklılıklar üzerine bir rapor istemişti!

Türkiye, yer aldığı coğrafi konum gereği, ABD’nin Ortadoğu çıkarlarını korumasında, “STRATEJİK” önemi olan bir ülke. Bunu çok net görüyor ve Türkiye ile ilişkilerini buna göre sürdürüyor.

Bu stratejinin ip uçlarını görmek isteyenler, ABD’nin 1950 sonrası Türkiye ile yaptığı “İKİLİ ANLAŞMALARI” incelemelidirler!

Örneğin; 1955 yılında Cezayir’de halk, Fransız emperyalizmine karşı ve ellerinde Mustafa Kemal’in kalpaklı fotoğraflarıyla bağımsızlık mücadelesi verirken, zamanın siyasal iktidarının neden Fransa’nın çıkarlarının yanında yer aldığını ve bu nedenle de Ortadoğu ülkelerinde tepki ile karşılaşıldığını da incelemeli ve düşünülmelidir!

Bir başka örnek olay ise, DYP-SHP koalisyon döneminde, ABD Büyükelçisinin, Başbakan Yardımcısı Erdal İnönü’yü ziyaretinde yaşanan söyleşidir.

Büyükelçi, Ortadoğu’daki bir takım girişimlerinde destek beklediklerini söyledikten sonra, konuşmasının bir yerinde İnönü’ye; “Bir varil petrolün fiyatını biliyor musunuz?” diye sorar. İnönü’nün yanıtı şudur; “Siz, bir varil kanın fiyatı nedir? Biliyor musunuz?” dedikten sonra, konuşma sona erer ve Büyükelçi asık bir suratla veda eder!

Sonra? İnönü’nün Başbakan Yardımcılığı ve bir süre sonra da SHP’nin koalisyon ortaklığı sona erer.

Bu konu nereden aklıma düştü, bilemiyorum. Ama yaşanan olaylar ibret örneğidir.

Aklı ve bilinci olan düşünsün!