Kime vurursa vursun bana ne? İster güzele isterse öbürüne. Ben hep şarkılar söylüyorum sabah güneşi dans ederken yüzümde. Sabahlar candır. Yani daha huzurlu daha iyiyim ben böyle...
İncinse bile yüreğim, sırtımda onlarca hançer de olsa ben inadına iyileşiyorum yine de. Çatlasın el alem.
Arkamdan konuşanlara gülüp geçiyorum. Allah seni inandırsın ben de öyle bi konuşuyorum ki onların arkasından cümle alem duyuyor, bi onlar anlamıyor. Bir de kahkahalarla gülüyorum ki bu hallerine. Kısasa kısas yani. Gıybet mıybet ama ben iyiyim böyle...
Sabahın alacasında, gecenin en koyusunda canım ne zaman isterse çekinmeden söylüyorum kendi doğrularımı. Yanlışsam da nazikçe uyar beni. Dinlerim ki.
“Çılgın” diyorlar bana. “Kafasına esti mi yapar, deli dolu” diyorlar. Amann ne derlerse desinler hunime sağlık. Biraz daha iyiyim ben böyle...
Pat diye çıkarıyorum hayatımdan huzurumu bozan insanları. Valla tavsiye ederim, çok daha iyi böyle..
İstediğimi giyiyorum, istediğimi çıkarıyorum. Bi de üstelik “adam tarz” demiyorlar mı? Havamdan geçilmiyor. Moda ikonuyum bedavadan işte, fena mı?
Hiç kafama takmıyorum Ayşanım ne demiş, Fatmanım ne söylemiş. Sallasınlar arkamdan n’olacak? Onlar için yaşamıyorum ki. Meyve veren ağaç misali. Valla iyi böyle...
Yüzüme gülüyorlar, arkamdan atıp tutuyorlar. Görüyorum, duyuyorum, biliyorum ama iplemiyorum.
Kitliyorum işte. N’olmuş ki? Becerebiliyorsanız hadi siz de yapın görelim. Nerde beleş ora yerleş. Hayat daha keyifli böyle...
“On parmağında on marifet” diyorlar. Herhalde samimiler. Değilse bile “Allah böyle yaratmış, kıskananlar çatlasın” deyip geçiyorum. Hepten çatlıyorlar, eğleniyorum
“Gitme” diyorlar gidiyorum. “Yapma” diyorlar yapıyorum. “Söyleme” diyorlar söylüyorum. İnattan değil be. Kendi yolumda gidiyorum. En iyisi böyle, mis...
Sevdim mi tam severim, sildim mi de tam. İşinize gelirse artık
“Elimi sallasam ellisi, saçımı sallasam tellisi” derdim de bu kadarı da artık çıngar çıkarır bizim evde. Ben bile söyleyemem bu lafı, susuyorum. Kafam daha rahat, yani daha iyi böyle...
Çekemem süzme salakları, sonradan görme asaletsiz insanları. İtinayla örerim duvarlarımı da şaşa kalırsın. Sen yoluna ben yoluma. Dene bak çok daha rahat hayat böyle...
Sana benzeyemem ki. İstediğin gibi olamam ki. Kendime ne saygım kalır o zaman? Zaman zaman “değiş” diyorlar bana. Ama ben ona, buna, sana göre değişemem ki. Kendimce iyiyim ben böyle..
Doğru bildiklerimi söyledim hep. Kulun önünde eğilmedim, el etek de öpmedim ki hiç. Hep onurumla yaşadım şimdiye kadar. Bir zararını da görmedim aslında. Baş eğmeden yaşamak; en güzeli böyle...
Sen de bana uyma e mi? Herkesin kendi doğruları var bu dünyada. Onlara sımsıkı sarıl ve yürü yolundan. Ama senin yolun, senin doğruların hep insana çıksın. Hep adil ve yürekli, hep özgür ol. Dimdik yürü, onurla. En iyisi böyle...
Ama ara sıra dinleyelim birbirimizi olur mu? “Değiş” demem ki sana, bu sana saygısızlık olur. İlla ki orta bir yol da buluruz daha insanca yaşamak için, kesin. Sil baştan yeni bir hikaye yazarız belli mi olur? İnan bana daha iyi böyle...
Ne dersin?
